سختکوش و بسیار جدی در کار و زندگی.موهایشان را درزیر افتاب داغ مالیچه سفید کرده بود و صورتش نشان از آفتاب سوزانی داشت که نشانش بر جبین تک تک کشاورزان نشسته بود.
یادم می اید که حاج نظامعلی به همان مقدار که در کارش جدی بود،در عبادتش هم منظم و وقت شناس و جدی بود.در کنار یکی از ستونهای مسجد مالیچه،و روی فرش دستباف کوچکی که نیم زرع مساحت داشت،معمولن مکان نماز گزاردن حاج نظامعلی بود.غالبا عادت به این یک گله جا داشت.اول وقت آستین بالا می زد وضو می ساخت وبر نماز می ایستاد.با حوضله خاصش نماز و تعقیبات را بجا می آورد .هیچگاه نمازش از اول وقت به تعویق نیفتاد.
در نماز جماعتها معمولا"در صف اول بود و پشت امام جماعت.روزی که بر سر نماز جماعت بودیم،شیخکی که پیشنماز بود،در تعداد رکعت ها و قیام و قعودش اشتباه کرد.آنجا که پیشنماز باید تشهد را می گفت،برخواست.اما حاج نظامعلی بر اشتباه پیشنماز پی برد و گوشه عبای شیخک پیشنماز را کشید و الله اکبر بلندی گفت و با زبان اشاره به شیخ پیشنماز فهماند که موقع تشهد است.شیخ هم نیم خیز شده،دوباره بر جایش میخکوب شد و تشهد را بجا آورد .این نشان از حضور قلب حاج نظامعلی موقع نمازش داشت.دقیق و با احتیاط و خوب کارش را انجام میداد.
آرشیو نسخه های نفیس تعزیه مالیچه در بقچه ای پارچه ای پیچیده شده بود،و با سلیقه خاص این حاج نظامعلی بود که مجموعه داراین نسخ پر ارزش بود.
تعزیه هم می خواند و امام خوان مکمل بود در تعزیه مالیچه.
کم سن و سالتر که بودم گاهی شیطنت شوخی هایم برای حاج نظامعلی گل می کرد وبا جسارتم گاهی سر شوخی را با این مرد بسیار جدی می گشودم.کمتر اهل شوخی بود،اما از گزند شوخی های گاه و بیگاه من در امان نمی ماند.
خداوند روح این مرد خیر و متدین مالیچه را غرق در شادی و شادکامی کند.
" alt="" />
درباره این سایت